স্বাগতম হে পোহৰ সেনানি

দ্বীপজ্যোতি ডেকা

বিষাক্ত সুৰাৰ দৰে বিয়পি পৰা তৃষাৰ মাজত 

তুমিয়েই জ্বলালা পোহৰৰ চাকি !
নিৰ্ভীক তুমি বীৰ সেনানি ।

"আই চোৱা তোমাৰ পুত্ৰসকলক এবাৰ!
তেওঁলোকৰ মাজত কেৱল আছে সাহস;
অফুৰন্ত সাহসালি।"

শিলৰ দোৱাৰ ভাঙি কৰিলে উদ্ধাৰ;
মৃত্যুমূখৰ কত জীৱন্ত কাহিনী!
কলমৰ জোৰত নাচে নাগ-নাগিনী!

আৰু কেতিয়াবা নিসঙ্গজনৰ
বাবে হৈ পৰে আপোনৰো আপোন যাৰ,
যাৰ ফলত নিসঙ্গতাই হৈ পৰে সঙ্গী !

শৈশবৰ সাধু তুমি,

কৈশোৰৰ প্ৰেম;
অপৰিচিত কবিৰ কলম যাৰ
নামেই হ’ল কবিতাৰ কলি !